10. Przerośnięta wiewiórka

W nocy męczyły mnie straszne koszmary. Widziałam upadek swojej wioski, śmierć moich najbliższych oraz wielkiego lisa śmiejącego się z tego nieszczęścia. Ten lis miał dziewięć ogonów więc to pewnie był Kyubi. Myślałam że się przebudziłam jednak znalazłam się w tak jakby lochu, z wielką klatką.

-To twoja podświadomość- odezwał się niski głos.

- Kto to powiedział ?

- To ja Kyubi dziewięcioogoniasty lisi demon.- powiedział .

- Yyy... cześć mogę wiedzieć jak się tu znalazłam no i po co tu w ogóle jestem ?

- Nudziło mi się więc postanowiłem pomęczyć cię troszkę koszmarami, ale odechciało mi się to dlatego... jak to ująć hmm...niech będzie tak, chciałem cię poznać- powiedział lis siadając przy kratach.

- Ok po pierwsze miło cię poznać i po drugie jakim prawem możesz mnie dręczyć koszmarami. Co przerośnięta wiewiórko?! - powiedziałam już trochę podirytowana i położyłam ręce na biodrach patrząc mu prosto w oczy. On w odpowiedzi tylko się zaśmiał.

 - No proszę jinchuriki z charakterkiem mi się trafiła, co powiesz na mały układ ja nie będę próbował przejąć kontroli nad twoim ciałem i może pomogę ci nauczyć się kontrolowania mojej mocy, a ty w zamian nie będziesz mnie traktować jak jakieś zwierzę.

- Dobra a gdzie jest haczyk? - zapytałam.

- Czemu myślisz że jest w tym jakiś haczyk?

- No wiesz straszny dziewięcioogoniasty lis proponuje swojej jinchuriki że nie będzie próbował przejąć nad nią kontroli oraz nauczy ją korzystać ze swojej mocy i ja mam uwierzyć że nie ma w tym żadnego haczyka.- powiedziałam krzyżując ręce na piersi.

- No dobra jest jeden, pozwolisz mi czasem wyjść i rozprostować kości. - powiedział.

- A skąd mam wiedzieć że nie będziesz chciał przejąć nade mną kontroli lub np. zabić, co?

- Ranisz mnie wiesz o tym- powiedział i spuścił głowę jakby chciał się rozpłakać, zaśmiałam się tylko.

- Przepraszam cię wielka wiewiórko, no już nie obrażaj się. Szczerze to myślałam że będziesz jakimś wielce złym lisem, a tu proszę. -zaśmiałam się.

- Tylko weź tego nie rozpowiadaj reputacja to jedyne co mam, ok. To jak zgadzasz się na taki układ?

- Niech będzie ale będę cię wypuszczała tylko częściowo i tylko kiedy ja uznam to za stosowne, jasne?!- powiedziałam stanowczo.

- Jak słońce - odpowiedział i zmienił się w chłopca na oko 13/14 lat, z brązowymi włosami oraz czerwonymi oczami i podał mi rękę - czyli umowa stoi?

- Stoi - powiedziałam i uścisnęłam jego dłoń. - Nikt nic nie wspominał że możesz zmieniać postać.

- Tak jak nikt nie wspominał, że zawieram układy z ludźmi. Może i jestem demonem ale wiem co to honor i obietnica, no i nie daruję nikomu kto łamie dane słowo- powiedział i uśmiechną się chytrze- więc uważaj. 

- Spoko czyli mam rozumieć że nasza rozmowa zostaje między nami, tak?

- Tak, a teraz już wracaj bo ktoś chce cie obudzić, do zobaczenia.- powiedział i odwrócił się do mnie plecami.

- Na razie wiewióro- powiedziałam i cały ten loch znikł. Otworzyłam oczy jednak szybko pożałowałam tej decyzji, gdyż oślepiły mnie promienie słońca, syknęłam i usiadłam na łóżku. Usłyszałam że ktoś zasuwa zasłony, więc uchyliłam jedno oko i zobaczyłam Minato.

- Cześć śpiąca królewno, jak się czujesz, już myślałem że się nigdy nie obudzisz- powiedział uśmiechając się i podchodząc do mnie.

- Lepiej dzięki- powiedziałam ziewając- a teraz wyjazd z pokoju muszę się ubrać- po tych słowach wypchnęłam go za drzwi.

- No weź- powiedział ze spuszczoną głową, a ja tylko zamknęłam drzwi. Skierowałam się do łazienki i wzięłam szybki prysznic jednak zapomniałam wziąć ze sobą ubrań.Więc zawinęłam się ręcznikiem i wyszłam z łazienki. Pożałowałam tej decyzji, w moim pokoju siedział jakiś białowłosy mężczyzna przypominał mi tego gościa ze zdjęć w pokoju Minato. Przerażona krzyknęłam na całe gardło, byłam wściekła coś mnie powstrzymywało przed tym żeby rzucić się na tego gościa i wywalić go przez okno. Facet jedynie wstał zmierzył mnie wzrokiem i uśmiechną się w zboczony sposób.

-Kim ty niby jesteś i co robisz w moim pokoju, dattebane?!-zapytałam czerwona na twarzy z zaistniałej sytuacji no i z wściekłości, dalej w duchu powstrzymując się przed wypowiedzeniem kilku wiązanek przekleństw.

 - Raczej kim ty jesteś ślicznotko... może chcesz pójść ze mną do gorących źródeł?- powiedział z podnieceniem w głosie.
- Nie pójdę z tobą zboczeńcu jeden!! Kim do jasnej cholery jesteś?!-krzyczałam na niego. Jednak ten nic sobie z tego nie robił i kierował się w moją stronę- Odsuń się ode mnie zboczeńcu!- krzyknęłam i nagle do pokoju wpadł Minato.  Przycisnął mężczyznę do podłogi jednak zaraz z niego zszedł.

- Jiraya co ty tu robisz?- powiedział z lekkim rozbawianiem w głosie. Białowłosy podniósł się z podłogi i otrzepał.

- No jak to co przyszedłem poznać twoich kuzynów młody.

- To wy się znacie, dattebane?!- zapytałam dalej wściekła ale próbowałam się powstrzymać by mili panowie nie doznali uszczerbku na zdrowiu. Namikaze odwrócił się w moją stronę i zaniemówił z wrażenia jednak szybko się opamiętał, poszedł do mojej szafy, wyjął szlafrok i podał mi go. Szybko go założyłam, na szczęście byłam już zasłonięta bo po chwili ręcznik się ze mnie zsuną.
- Tak... znam go był moim senseiem. Przepraszam za niego.Coś ci zrobił?
- Jeszcze nic, ale proponował mi wspólny wypad do gorących źródeł. Mogę wiedzieć co robisz w moim pokoju?- zwróciłam się do Jirayi, już trochę bardziej spokojna.

- Zwiedzam, no Minato nie mówiłeś że masz dziewczynę.

- Bo nie mam a ty powinieneś się nauczyć wchodzić drzwiami albo chociaż pukać.- powiedział w pociągną swojego mistrza w stroną drzwi.

- No weź takie piękne widoki mi psujesz.

- Ja ci tu życie ratuje więc raczej posłuchaj mojej rady chyba że chcesz wylądować w szpitalu, a wtedy nici z gorących źródeł.

- Dobra przekonałeś mnie, do zobaczenia później ślicznotko.- powiedział wychodząc i puścił do mnie oczko. 

- Jeszcze raz cię za niego przepraszam.-powiedział Minato też wychodząc z mojego pokoju.

Tam dam dam niestety przez małego przeszkadzacza rozdział jest jaki jest. No nic za wszystkie błędy przepraszam i możecie mi je wytykać w komentarzach.

Ania Jaros-jeszcze raz dzięki za pomoc, twój pomysł lekko przerobiony się tu znalazł tak jak mówiłam :D

Marta Anonim - ja się cieszę że w ogóle komentujesz, a tak poza tym to ja też jakoś tej weny nie mam :)

Kushina Uzumaki - dzięki że ci się podoba ja dalej twierdzę że moje pomysły należą do najbanalniejszych ale cóż to zależy od punktu paczenia :D 

Brzoskwinia- chciałeś tego Q&A a nawet nie piszesz swoich pytań no weź w zamian za to żądam tego snu o egzaminie ;P

Pozdrawiam wszystkich którzy weszli kiedykolwiek na  mojego bloga i zapraszam do komentowania ja nie gryzę i nic wam nie zrobię. Więc jeśli czytasz to w momencie kiedy chcesz zamknąć tą stronę to pozostaw po sobie jakiś ślad :D.

Tu jest ludzka wersja wielkiej wiewiórki ( tylko zamiast niebieskich ma czerwone oczy i dziewięć ogonów :D)

A tu parę śmiesznych ( dla mnie ) obrazków :D

The end is just the beginning...

Jagoda Lee