14. Koleżanka Senju

***Mark***

Właśnie wychodziliśmy od Ichiraku. Śmiałem się z zachowania mojej młodszej siostrzyczki i nie zauważyłem dziewczyny. Wpadliśmy na siebie, wywaliła się na ziemie a na około niej rozsypały się   różne zwoje. Na oko była w moim wieku. Miała sięgające talii brązowe wpadające w odcień czekolady włosy, niebiesko-szare oczy, bladą cerę. Miała na sobie tradycyjne kimono członka klanu Senju. Wyciągnąłem do niej dłoń, ale nie skorzystała z pomocy i zaczęła zbierać zwoje chciałem jej pomóc, ale zanim kucnąłem wszystkie miała już w rękach. Nagle pojawiła się przy nas kobieta z ogromnym biustem.

- Witaj Tsunade.- przywitał się z kobietą Minato.

- Cześć Minato. - odpowiedziała - A ty moja droga masz poważne kłopoty.

- Oj Tsunade....- jęknęła dziewczyna.

- Mihomi dlaczego opuściłaś zajęcia?

- Bo ich nie potrzebuje Tsunade. Mam tą wiedzę w  małym paluszku.

- Nie wiem jak twoja matka z tobą wytrzymywała...

- Wielkie dzięki stara. Idę potrenować.- powiedziała i poszła w stronę rezydencji klanu Senju.

- Kto to był? - zapytałem

- To jest córka drugiego Hokage. - odpowiedział mi Minato.

- Moja kuzynka - dopowiedziała kobieta.

- Ale ona nie zachowuje się...

- Jak na córkę Hokage przystało? Niekoniecznie, ona jest tak jakby połączeniem charakterów pierwszego, drugiego, i swojego własnego... nigdy nie wiadomo jak się zachowa. Raz może być poważna jak ojciec, a po kilku minutach może się zachowywać jak mój dziadek.

*** perspektywa Mihomi***

Byłam w swoim pokoju i się szybko przebierałam. Chciałam poćwiczyć swoją naturę - wodę -  po ojcu. Szkoda , że go nigdy nie poznałam... Gdy byłam już wyszykowana wybiegłam z pokoju a następnie z domu. Biegłam na  pole treningowe numer 7. Bardzo lubiłam tam trenować, bo kilka kilometrów od niego znajdował się super wodospad. Biegnąc przez wioskę znowu natknęłam się na tego chłopaka, rozmawiał z Tsunade. Super, po prostu super. Minęłam ich szybko i pognałam dalej. znalazłam się na polu treningowym i poszłam nad wodospad. Zaczęłam formować pieczęcie i wykonywać różne techniki.... po trzech godzinach gdy wracałam do domu znowu na niego się natknęłam. Rozmawiał z jakimiś dziećmi. Nagle podszedł do mnie Asuma.

- Hej Miho. Co u ciebie?

- A w porządku As. Jak tam w akademii?- zapytałam z nastrojem ojca.

- A dobrze. Szkoda, że tata nie pozwala tobie na pójście do niej.

- Ta... też nad tym ubolewam...

- Wiesz co? zaraz do niego pójdę i powiem mu, że ma ci pozwolić chodzić do akademii. Twój ojciec na pewno by tego chciał.

- Wiem o tym, ale matka się nie zgodziła abym została ninja... a przez to i ona mnie opuściła.

- Wiesz , że zawsze ...

- Tak Asu. Wiem o tym aż za dobrze.- nagle przed nami pojawili się ludzie z ANBU.

- Mihomi otrzymałaś zgodę od Hokage-sama na chodzenie do akademii. Od jutra zaczynasz tam naukę, a ty Asuma będziesz się nią zajmował.

- Jasne. no to Mihomi do zobaczenia jutro.

- Ta... do jutra As.- powiedziałam i poszłam w dalszą drogę do domu. Szybko weszłam do pokoju, spakowałam się na jutro, naszykowałam sobie ubranie jakie jutro założę i położyłam się spać.... Obudziłam się o czwartej jak zawsze wyspana. Talent do wczesnego stawania odziedziczyłam po tacie. Uśmiechnęłam się i ubrałam się w podkoszulkę na ramiączka, niebieską bluzę z symbolem klanu na kołnierzu i plecach, oraz spodenki. Zeszłam na dół z torbą , w której były moje osobiste zwoje. Zjadłam śniadanie i wyszłam o siódmej z domu. Nie miałam daleko, ale postanowiłam pójść po Asumy bo znając go zaśpi. Nie myliłam się, gdy zapukałam do domu otworzył mi je Asuma w piżamie, zaśmiałam się.

- As czy ty zamierzasz tak iść do akademii?- zapytałam rozbawiona.

- Co? która.... o nie!!!!! Poczekaj chwilę na mnie!!- krzyknął i pobiegł do swojego pokoju. Weszłam za nim i usiadłam w salonie, wszędzie leżały porozwalane papiery tak to jest jak jest się  spokrewnionym z Hokage, w rozkładzie pracy lidera wioski nie istnieje coś takiego jak urlop. Po chwili ze schodów zszedł Asuma. Był ubrany w swój codzienny strój: brązowe spodnie 3/4, ciemno zieloną bluzkę i pomarańczową kamizelkę.

- Idziemy ? - zapytał. Skinęłam głową na tak i pobiegliśmy w stronę akademii. Weszliśmy do klasy punktualnie. Asuma skierował się na swoje miejsce, chciałam pójść za nim ale nauczyciel mnie zatrzymał.

- Poczekaj Mihomi przedstawię cię klasie i będziesz mogła usiąść, ale musimy poczekać jeszcze na kogoś, a właściwie dwie osoby.

- Dobrze sensei.- powiedziałam, kiedy do sali weszły dwie osoby ten chłopak który na mnie wczoraj wpadł i jakaś dziewczynka.

- No nareszcie mam nadzieję, że macie dobre wytłumaczenie dlaczego się spóźniliście. To wasz pierwszy dzień w tej klasie i już taki wyskok, grabicie sobie.

- Przepraszamy sensei - powiedzieli razem.

- Ale mamy usprawiedliwienie. - powiedziała dziewczynka

- No niby jakie ?

- Byliśmy u Hokage. - odpowiedziała.

- No jasne ja nawet nie jestem wzywany do czcigodnego a co dopiero wy. Nie kłam.

- Ale ona nie kłamie - wtrącił się ten chłopak - proszę o to dowód.- powiedział i wręczył nauczycielowi karteczkę.

- Dobrze upiekło się wam ale następnym razem nawet Żółty Błysk was nie uratuje. A teraz stawajcie koło Senju.

- Haj - odpowiedzieli znowu razem.

- Dobra dzieciaki mamy trójkę nowych uczniów. Przedstawcie się klasie.

- Na imię mam Mihomi pochodzę z klanu Senju. Lubię malować i śpiewać. Do tej pory miałam indywidualne lekcje.

- Dobrze teraz ty- pokazał na tamtą dziewczynkę.

- Nazywam się Mijumi Namikaze mam 7 lat. Lubię wszystko co jest związane ze sztuką i muzyką, oraz kocham zwierzęta.

- Jestem Mark Namikaze mam 9 lat i jestem starszym bratem Mijumi. Moim hobby jest trochę muzyka ale lubię też sport i chcę zostać wielkim ninja.

- Dobrze z tego co wiem to wasza dwójka została przeniesiona tu z niższej klasy, ale mam wiadomość od Hokage że możecie szybko przewyższyć umiejętnościami uczniów tej klasy, mam nadzieją że się nie zawiedzie. A co do ciebie moja droga - zwrócił się do mnie - od twojego nauczyciela też wiem że powinnaś dorównać tej klasie. Możecie usiąść. - powiedział i skierowaliśmy się w stronę wolnych miejsc. Lekcje zleciały dość szybko i kiedy wychodziłam z akademii znowu wpadłam na Marka tym razem to on się wywalił.

- Ałłł...- zajęczał.

- Oj sorry ale teraz jesteśmy kwita.- powiedziałam, stając nad nim.

- Nie do końca jak dasz się zaprosić na spacer w ramach przeprosin to w tedy będziemy kwita. Co ty na to? - zapytał wstając.

- No dobra ale najpierw muszę odnieść rzeczy do domu.

- Spoko i tak .... - nie dokończył bo rzucił się na niego duży pies - Księżniczko złaź ze mnie. - lekko krzyknął.

- Oj sorry młody wyrwała mi się - powiedział jakiś dorosły blondyn.

- Nic się nie stało Minato - powiedział Mark wstając i drapiąc psa za uchem,  w odpowiedzi dostał radosne szczeknięcie.

- To dobrze ja zabieram psy i wracam do domu. Upiekło się wam, czy dostaliście jakąś karę, co?

- Udał nam się dzięki za tą kartkę.

- Nie ma sprawy. Ej Mijumi idziesz ? - blondyn zwrócił się do dziewczynki.

- Pewnie ale ja kce na barana, plose - powiedziała jak 5-cio letnia dziewczynka i wyciągnęła w stronę blondyna rączki. Chciało mi się śmiać kiedy wziął ją na plecy. Pożegnali się z nami i poszli w inną stronę.

- To idziemy- zapytał mnie Mark.

- Tak- odpowiedziałam i poszliśmy w stronę mojego domu.

Tam dam dam możecie mnie poszatkować ( ciebie mam na myśli Ania ), że nie było jej wcześniej i za zakończenie, ale z powodu sprawdzianu z historii i mojej "nauki" na niego zasnęłam wczoraj zanim zabrałam się za notkę. A teraz do rzeczy wielkie dzięki dla Ani Jaros za napisanie ok. połowy tej notki. Za wszelkie błędy przepraszam i wytykajcie mi je w komentarzach, nie umiem po prostu pisać i koniec tematu.

Iga-chan - osz kurde to ja jestem mega pechową osobą bo 4 to chyba liczba na którą najczęściej natrafiam ;D

Ania Jaros - dzięki ale ty też masz swój wkład w notki ;D i ty mi chyba nigdy nie odpuścisz co???

Minnou Josei - nie nie zrobiła bym bo nie umiem ;D i dzięki wielkie

Anonimowy - jej kolejna odważna osoba ( albo ta sama nie ważne ;D ) proszę oto notka

Do innych tajemniczych pacających i tych nie tajemniczych proszę o komentowanie i chce się dowiedzieć kto odwiedził mój blog 2222 raz. Pozdrowienie dla tej osóbki. Jak to mówi Kina : komentujcie, subskrybujcie, łapki w górę mile widziane ( wiem że ich tu nie ma ale ciii....) pozdrawia was Kina (  w tym przypadku ja ^^ )

The end is just the beginning...

Jagoda Lee